رابطۀ بین رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی

زمینه: بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و رفتارهای کارکنان از حیطه‌های پژوهشی مهمی به شمار می‌رود، زیرا سازمان‌های آموزشی با ایجاد یک برنامه رهبری اخلاقی می‌توانند اخلاقیات را در محیط کار رهبری کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی انجام گردید.   روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل 650 نفر دبیران زن دبیرستان‌های ناحیه یک شهرستان ارومیه بودند که 159 نفر آنها از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد جمع‌آوری و به وسیله نرم‌افزار آماری LISRE  تحت روش‌های تحلیل عاملی تأییدی و مدل‌سازی معادلات ساختاری، تجزیه و تحلیل شد.   یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد رهبری اخلاقی بر فرسودگی شغلی تاثیر دارد، و منفی بودن ضریب مسیر نشان می‌دهد که با افزایش رهبری اخلاقی می‌توان کاهش فرسودگی شغلی را پیش‌بینی کرد. همچنین فرسودگی شغلی نیز بر رضایت از زندگی تاثیر دارد. به این صورت که با کاهش میزان فرسودگی شغلی در سازمان می‌توان افزایش میزان رضایت از زندگی را پیش‌بینی کرد. و در نهایت رهبری بر رضایت از زندگی اثر مثبتی دارد. یعنی با افزایش میزان رهبری اخلاقی می توان افزایش میزان رضایت از زندگی را نیز پیش‌بینی کرد.   نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آماری، کلیه فرضیات تحقیق تأیید و این نتیجه حاصل گردید که بین متغیرهای رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی رابطه معنی‎دار وجود دارد.